vrijdag 27 december 2013

De slangentrui van Arnemuiden

Als men aan Zeeuwse visserstruien denkt, denkt men vaak aan deze trui: de slangen van Arnemuiden.
Het is waarschijnlijk het beroemdste patroon van Zeeland en het stond nog niet op deze blog.

Beeldbank HVA
Visleurder Jan van Belzen

Maar, dat maken we nu goed. Deze teltekening is één van de vele mogelijkheden van het patroon. Als je goed naar oude foto's kijkt, zie je dat de maakster het patroon aanpaste naar de lengte en breedte van de trui (of de drager, zo je wilt).

maandag 25 november 2013

Stand van zaken

Inmiddels lopen er wat zaken door elkaar die allemaal tegelijk onze aandacht vragen. Dat is wel eens een beetje lastig. De komende weken proberen we een afronding te maken met de Zeeuwse visserstruien. Een afronding? Jawel, maar dat wil niet zeggen dat onze ontdekkingstocht naar breigoed stopt.

Voor Zeeland hebben we op dit moment nog een paar vraagtekens:
  1. Waar vinden we een goede foto van de trui zoals die door een Thoolse én een Bruuse visser werd gedragen. Op deze foto staat de trui:We hadden goede hoop een betere afdruk van dit moment te vinden. Helaas blijkt die foto verloren gegaan. Mocht die nog boven water komen dan brengen we jullie natuurlijk op de hoogte.

  1. De Zierikzeese vissers zijn voor een deel familie van de Schotten uit Reimerswaal / Tholen. Hadden de vissers van Zierikzee een 'eigen' trui? Of droegen zij, zoals de trui die nu bekend is van Bru, een trui die vergelijkbaar is met één van de Thoolse: het hart, de ruit (drop) of helemaal glad met ribbels?Wij hebben de trui nog niet kunnen vinden.

  1. Waar vinden we de trui van Philippine? Die trui was er, dat weten we zeker. Maar om van deze foto een trui te breien is meer dan een gok, dat is een wilde gok :-).

We hebben besloten in Terneuzen niet verder op zoek te gaan. Deze plaats is (en was) meer een binnenvaarthaven dan een vissershaven. De truien die we daar tot nu toe hebben gevonden vertonen nauwelijks een 'eigen' karakter, maar lijken meer overgenomen van de geweven of Engelse trui.

De komende maanden gaan we ook zeker gebruiken om alle interessante verhalen die Monique voor ons heeft gevonden verder uit te spitten. In Vlaanderen lijkt breigoed namelijk wel een grote rol te hebben gespeeld in het vissersleven, maar op een heel ander 'niveau' dan de truien. Daarover later meer.

We houden ons nog steeds aanbevolen voor mooie verhalen, foto's en interessante opmerkingen.

maandag 18 november 2013

Verder onderzoek aan de Vlaamse kust

Oostende, Middelkerke, Blankenberge....allemaal plaatsen aan de Vlaamse kust.
In dit bericht maakten we al een voorzichtige stap richting België. Dit heeft een paar redenen.

Gemeentelijke visserijschool Oostende, rond 1914
(Vermaut - de Zuttere)

Zo blijkt er bijzonder weinig materiaal te vinden te zijn over de truien van de Zeeuws Vlaamse vissersplaatsen. We weten zeker dat er in Breskens (zie het berichtje hieronder) en in Philippine truien werden gedragen. Helaas hebben we tot nu toe uit Philippine geen foto's waarmee we de Philippiense trui kunnen uitwerken: horizontale banen met (waarschijnlijk) een werkje in die banen.

We weten inmiddels wel dat er ook in Frankrijk visserstruien werden gedragen in rechte en averechte steken. Het lijkt ons daarom onwaarschijnlijk dat er in België niet van dergelijke truien werden gemaakt.
Bovendien: Zeeuws Vlaamse vissers gingen ook nog al eens naar de Belgische kust. Misschien is daar dan meer fotomateriaal voorhanden.

Een maand of wat geleden kregen we een e-mail van Monique uit Wenduine. Zij biedt aan om ons te helpen met de zoektocht in Vlaanderen. Dat is geweldig. Anna en Lupineke weten namelijk niet goed wáár te beginnen. Daarvoor zijn wij te onbekend met de Belgische families, vissersplaatsen en instanties.

Als klap op de vuurpijl heeft Jeanet enkele weken geleden een interview met de coördinator van 'Duurzaam Kustbeheer'. Kathy Belpaeme zet ons op het spoor van VLIZ. In de beeldbank: wetenschatten vinden we aanwijzingen dat er ook in België zelfgebreide visserstruien werden gedragen.

Sorteren visnetten ca. 1909
(Duc-d'Orleans)

Het aantal foto's met daarop de truien is heel beperkt. Veel vaker vinden we de bekende 'Engelse' of 'geweven' truien zoals op de foto hierboven. Niet alleen vissers dragen deze truien. Dit zijn leden van de bemanning van een expeditieschip wat vastloopt in het ijs in de Kara Zee. Daarnaast vinden we heel veel oliegoed, kielen en kielenjasjes.

Nieuwpoort ca. 1909
(De Zuttere)

Enkele foto's laten echter een (blijkbaar) handgebreide trui zien: tricotsteek met daarin horizontale banen. Op onderstaande foto heeft de tweede man van rechts waarschijnlijk een Engelse trui aan. De eerste man links draagt een trui met horizontale banen.

Vissers uit Middelkerke, datum niet bekend
(Desnerck)

Nogmaals: wat we tot nu toe in België vinden is nog weinig. Maar de eerste stap is gezet. Blijft nog steeds het vraagstuk van Philippine......

Alle foto's bij dit bericht zijn afkomstig van Wetenschatten.

maandag 11 november 2013

Visserstrui uit Breskens:1 recht - 1 averecht

Het overkomt ons ook...... soms duren zaken wat langer voor ze uitvoering krijgen. Maar, we denken dat het is gelukt.


Zoals in het vorige bericht al was te lezen vermoeden wij dat de Bresjese visserstruien een afgeleide zijn van de trui die Daniël Hoogstad aanheeft. In eerste instantie lijkt het of de 'latere' truien (zo noemen we ze voor het gemak maar even) gebreid zijn in een soort boordsteek. Dit geeft echter niet hetzelfde resultaat zoals de trui van deze foto:



Na een paar proefjes denken we dat dit ver in de richting komt:


Aan de 'verkeerde' kant ziet dat er zo uit:


Het is natuurlijk maar wat je 'verkeerd 'noemt.
Een variatie in rechte en averechte steken. De banen in tricotsteek zijn over de hele trui gelijk. Daartussen komt een baan gerstekorrel. Hiermee bereik je dat de trui:

  • redelijk snel is te breien
  • minder wol vraagt dan bij kabels
  • tóch warmer is dan een trui in tricotsteek.
Waarom is die trui dan warmer? In de banen gerstekorrel gaat de draad steeds van voor het breiwerk naar achter het breiwerk en weer terug. Dit vraagt meer garen, maar daardoor wordt de trui ook dikker en dus warmer.

De teltekening ziet er dan zo uit:



woensdag 23 oktober 2013

De trui van Daniel Hoogstad

In de herfstvakantie onderneemt Stefanie opnieuw een tocht naar Breskens. Dit keer laat Anja noodgedwongen verstek gaan, want het vele regenwater wat die week valt in Tholen zorgt voor aardig wat wateroverlast. Het werd dus dweilen voor Anja die dag…

Gelukkig wil Stefanie's man graag mee op zoektocht. Dus wederom met het veer naar Zeeuws Vlaanderen, al zijn de weersomstandigheden dit keer niet zo goed als de vorige keer..


Na een natte tocht worden we in het museum gelukkig hartelijk verwelkomd! Het bescheiden fotoarchief staat al voor ons klaar.

De foto die het meeste opvalt in het Visserij Museum in Breskens is toch wel de heel oude foto van Daniel Hoogstad en zijn vrouw.


Daniel Hoogstad werd geboren in 1841in Ellewoutsdijk en staat aan de wieg van de visserij in Breskens. Op deze foto staat hij afgebeeld met zijn vrouw, Johanna Cornelia Bootsgezel. Zij vestigen zich in Breskens en krijgen er 11 kinderen, waarvan er 8 in leven blijven.
In 1911 laat Daniel de hoogaars, die hij voor 1200 gulden heeft laten bouwen, officieel registreren als de BR1.

In het museum in Breskens hangt nog een schilderij van Daniel Hoogstad. Maar deze man ziet er heel anders uit dan de man op deze foto..

Het blijkt een intrigerende zoektocht. Wie van de twee mannen is de échte Daniel Hoogstad, en hoe zit het met die trui die op de foto staat?

Als Stefanie en Anja de foto en de stamboom van de familie Hoogstad goed bestuderen, ontdekken ze iets bijzonders…


De foto is overgeschilderd.. een techniek vroeger vaker toegepast werd. We concluderen dat de schilder ofwel een grote kennis van breitechnieken bezat, ofwel exact schilderde wat er te zien was.
De initialen op de trui zijn als je goed inzoomt ‘DHS’. Ook dit intrigeert ons..

De stamboom van Daniel en zijn vrouw zou de verklaring kunnen geven.
Hun 4e zoon blijkt namelijk ook de naam Daniel Hoogstad te krijgen. Hij wordt geboren omstreeks 1877/1878. Maar ook de 6e zoon, Jan Jacob Hoogstad, noemt zijn zoon Daniel…
En Daniel Junior, die trouwt met Maria Ocke, noemt zijn 3e zoon.. precies; Daniel Hoogstad!

Het is dus heel goed mogelijk dat ook de man op het andere schilderij ook een Daniel Hoogstad is. En dat hij niet de eerste Daniel is, maar een zoon, neef, kleinzoon of achterneef met dezelfde naam.

Dan de initialen: we kunnen ons goed voorstellen dat de originele Daniel Hoogstad, met zoveel nakomelingen met dezelfde naam, de initialen DHS op zijn trui laat mazen: Daniel Hoogstad Senior. Alleen hebben we geen enkel idee of de term senior zo omstreeks 1900 al gebruikt werd.

In het museum hangt nog een foto van een man met een visserstrui. Volgens het naamplaatje gaat het hier om de 6e zoon van Daniel en Johanna, Jan Jacob Hoogstad genaamd.


Dan komt Anja’s expertise om de hoek kijken! Ze vergelijkt de truien die Daniel Sr. en zoon Jan Jacob Hoogstad dragen met de bekende foto van de mannen van de Visserschklub. 


Daar lijkt de trui van Jan Jacob op terug te vinden te zijn: verticale banen in rechte en averechte steken, zoals hier te zien is...


Deze trui zouden een afgeleide kunnen zijn van de oorspronkelijke kabeltrui. De banen in recht en averecht vragen minder wol en zijn daardoor goedkoper. Bovendien is dit sneller te breien.

Anja gaat nu proef breien. Om te zien of het klopt wat wij veronderstellen… onzekerheden blijven er altijd! Maar we zijn er van overtuigd dat de ontdekking van de ‘Bresiaanse vissertrui’ nu heel dichtbij komt!

woensdag 18 september 2013

Dilemma: Arnemuids of Vlissings?

We hebben het beloofd: we komen terug op de trui van 'De Pruis'.

In een eerder berichtje over Vlissingen lieten we twee foto's zien. Eén van Jacob van Belzen en één van de redders en geredden van de Dorus. Op beide foto's is dezelfde trui te zien, met kabels en gladde tussenstukjes. Het telpatroon staat hier. 
In dit stukje schreven we dat de trui voorlopig benoemen als 'Vlissingen'.

Een week geleden duikt er opnieuw een foto op, uit het archief van de Historische Vereniging Arnemuiden. Jeanet vindt de foto en maakt ons er op attent. Op de foto staan twee onbekende jongetjes waarvan de rechter een trui met kabels aan heeft.

Foto: Historische Vereniging Arnemuiden

Allereerst voelen we opluchting: het patroon - wat moeilijk was te zien op de twee eerdere foto's - lijkt goed geïnterpreteerd: een kabel naar links, gladde tussenstukjes met een averechte toer en de kabels doorbreien tot bovenaan de schouder.

Foto: Wiki
Tegelijkertijd staan we nu voor een dilemma. Dit klinkt overigens erger dan het is. De 'originele' truien worden door ons steeds genoemd naar de vloot waar wij ze voor het eerst vinden. Van zoon Schroevers (oranje pijl) weten we zeker dat hij op de Vlissingse vloot voer. Daarom: Vlissingen.
Van Jacob van Belzen weten we zeker dat hij op de vloot van Maassluis voer. De vissers daar droegen meestal een ander soort trui. Daarom niet: Maassluis (dat viel bovendien niet onder de Zeeuwse vloot).

Foto: Historische vereniging Arnemuiden
Jacob van Belzen (alias De Pruis) met zijn twee zonen

Het jongetje met de kabeltrui aan op de nieuwe foto is een voor ons onbekend jongetje. De foto is gemaakt rond 1900, dat kunnen we met zekerheid stellen. Het is mogelijk dat het knaapje uit Arnemuiden komt, maar het is net zo mogelijk dat hij in Vlissingen woont. In de periode rond de vorige eeuwwisseling verhuizen veel Arnemuidse vissers naar Vlissingen. De Nooijer, Meerman, Van Belzen, Marijs, Schroevers..... al deze Vlissingers hebben hun wortels in Arnemuiden.

Noemen we de trui nu Arnemuiden of houden we het op Vlissingen? Met het laatste doen we wel recht aan ons eerder ingenomen standpunt: de foto noemen naar de vloot waar we die het eerst vinden. Het feit dat er nu drie foto's bekend zijn waarop deze trui voorkomt bevestigt in ieder geval dat het geen ééndagsvlieg is. Wij houden het voorlopig op: 'Vlissingen'.

Dan de cliffhanger van afgelopen week:

Binnen de kring waarmee wij zoeken naar visserstruien was al een paar keer de gedachte opgekomen: "zouden er in België ook visserstruien zijn gedragen?" Dan bedoelen we (natuurlijk) niet de Engelse of geweven truien, zoals die in Antwerpen werden verkocht. Die zullen de Belgen ongetwijfeld ook hebben aangeschaft.

De zoektocht in Zeeland is nog lang niet klaar, maar soms loont het de moeite je gedachten ook al eens over een volgende stap te laten gaan. Wij gaan er voorzichtig van uit dat de handgebreide visserstruien ook langs de Belgische kust voorkwamen. Een aanwijzing daarvoor hebben we nog niet gevonden, en we weten ook nog  niet goed waar te beginnen (ja, aan het scheepvaart museum in Antwerpen en het visserij museum in Oostduinkerke hebben we al gedacht ;-).

Komt de Franse dame uit het vorige berichtje langs onze kraam. Zij is al lang woonachtig in Nederland en getrouwd met een Nederlandse man. Dat maakt de communicatie een stuk eenvoudiger. (Vooral het Frans van Anja is niet zo geweldig.)
Deze dame bekijkt de voorbeelden die er liggen, pakt de Arnemuidse blokjes en zegt: "Die droegen de vissers bij ons ook." Vraagt Anja: "Ja, u bedoelt de glad gebreide truien, of die met Bretonse strepen?"
Dame: "Nee, die bedoel ik niet. De vissers droegen bij ons (ik kom uit Bretagne) gebreide truien in rechte en averechte patronen."
Dit bevestigt ons vermoeden dat dergelijke truien langs de hele Noordzeekust  en naar nu blijkt zelfs nog zuidelijker werden gedragen.

zondag 15 september 2013

'Visserstruien' door Stella Ruhe

Ergens afgelopen oktober lopen drie Zeeuwse vrouwen gezellig samen rond te snuffelen op de KreaDoe Beurs in Utrecht. Twee van de drie dragen een zelfgebreide Arnemuidse visserstrui.
Onverwacht worden ze over die truien aangesproken door een onbekende vrouw … en vindt er een spontane ontmoeting plaats en tussen Anja Geldof, Jeanet Jaffari en Stella Ruhe!

Jeanet Jaffari en Stella Ruhe

Al snel blijken zowel Stella als Anja (en Stefanie) gelijktijdig en onafhankelijk van elkaar bezig zijn met onderzoek naar het fascinerende culturele erfgoed van de visserstruien. Stella is druk bezig met het samenstellen van een nieuw boek over visserstruien uit heel Nederland. Ze is daarmee al in een vergevorderd stadium. Anja en Stefanie zijn sinds een jaartje samen op speurtocht. Hun zoektocht beperkt zich alleen tot het Deltagebied van de Schelde en is te volgen op dit blog: ‘Zeeuwse Vissertruien’.

En nu… nu ligt het boek van Stella Ruhe in de winkels.



Wij zijn natuurlijk reuze nieuwsgierig of Stella misschien vondsten op ‘onze’ Zeeuwse eilanden gedaan heeft die voor ons nieuw zijn... of andersom.. onze ontdekkingen zijn uiteindelijk voor iedereen vrij te lezen op ons blog ;)



Naast heel veel informatie en mooie verhalen over het vissersleven uit vroeger tijden en hoe de visserstrui gebreid wordt, vinden we in het boek truien uit de volgende Zeeuwse plaatsen:


Bruinisse, Tholen, Yerseke, Arnemuiden en Terneuzen.



We herkennen meteen de bekende foto’s uit Bruinisse en Brouwershaven. Stella heeft een patroon ontwikkeld uit de foto van de Brouwse vissers.



Vervolgens komt Tholen: we wisten al dat het Thoolse Hart een plaatsje in het boek zou krijgen. Na een lange speurtocht is deze bijzondere trui terug gevonden via een foto van Stoffel Schot, die bewijst dat deze trui ‘echt’ bestaan heeft!

Stoffel Schot

Nieuw voor ons is de trui die Stella Tholen 2 noemt. 



De foto van deze onbekende visser is afkomstig uit de collectie van De Meesstoof. Wij hebben in Tholen nog niemand kunnen vinden die ons kan vertellen wie de man op de foto is en waar de ‘plesse’ zou kunnen zijn waar hij is gefotografeerd. In Bruinisse vinden we in het museum een soortgelijke trui bij een visser die zeker ‘van Bru’ was en die ook op die vloot voer. Mogelijk moeten we met bovenstaande foto verder zoeken richting Duiveland.

Uit Yerseke destilleert Stella maar liefst vier truien! Ze heeft in de Collectie van het Museum van Vlaardingen een prachtige foto gevonden waarop diverse zelfgebreide visserstruien te zien zijn.



Net als wij vindt ze in Yerseke de kabeltrui, in het boek de Yerseke 3 genoemd. Op ons blog heet deze trui de ‘Wevelingen’, al zijn de details iets verschillend.

Stella beschrijft in de Yerseke 1 en 2 een zgn. 'gladde' of ‘fabriekstrui’ met het Godsoog en een Blokjestrui, bekende patronen die vaak op foto’s voorkomen in het hele Deltagebied. Wij zouden ze dan ook niet specifiek Yese’s willen noemen…



De Yerseke 4 is een prachtige trui waarin verticale banen gerstekorrel afgewisseld worden met een kabel, een voor ons nieuw patroon uit dit vissersdorp.

Dan het verhaal van Arnemuiden, waar de Slangentrui en de Blokjestrui natuurlijk bekend geworden zijn door het geweldige fotoproject!



Het verhaal van de trui van 'De Pruis' (visser Jacob van Belzen) die Stella de Arnemuiden 3 noemt, is minder simpel dan je zou denken. Daar komen wij in een volgende logje graag op terug.

Jacob van Belzen, De Pruis genaamd, met zijn zoons

Nieuw voor ons is de trui een visserman uit Terneuzen, gevonden in het Katwijks Museum. Stella beschrijft een eenvoudige trui die gedragen werd door Arie Stroo, te zien op een foto die wij nog niet eerder zagen…  



Wat vooral uit dit boek blijkt is dat je haast niet in hokjes kan denken, hoe graag wij dat ook willen. Vissermannen kwamen overal, of voeren op schepen uit andere havens... Ze droegen daarom ook meer dan eens truien die overal vandaan zouden kunnen komen. Hoe zou je anders Zeeuwse vissers op foto’s kunnen vinden uit bijvoorbeeld Katwijk of Vlaardingen ;)



We vinden het bijzonder dat er ook een Engelse uitgave van dit boek is uitgekomen. Hiermee brengen uitgever en schrijfster tot uitging dat de lange geschiedenis van het breien van visserstruien niet alleen voorbehouden was aan het Nederlandse taalgebied, maar aan het hele kustgebied langs de Noordzee.

Het leuke is dat het onderzoek naar de visserstruien nog steeds door gaat. Er blijven steeds nieuwe feiten boven water komen. Het boek van Stella zal beslist meehelpen om dit ‘vergeten werkgoed’ opnieuw in de belangstelling te plaatsen.
Bovendien is het ook gewoon een prachtig boek om te lezen en te bekijken. We vinden het dan ook een waardig opvolger van het boek van Henriette van de Klift! 

zondag 8 september 2013

Terugblik Duurzame Markt Tholen

Op uitnodiging van de Natuurvereniging Tholen 'Rubia Tinctorum' staan we op zaterdag op de duurzame markt in Gorishoek (Scherpenisse). Mensen, wat was het gezellig en wat was het druk. Wij staan in een grote schuur. Dat is een prima plaats, want zo hebben we gelijk een aantal tafels en stoelen tot onze beschikking.


Omdat deze markt tegen een camping aan 'leunt' zijn we er van uit gegaan dat er veel kinderen komen. Daarom hebben we materiaal meegenomen om pomponnetjes te maken. Dat blijkt een goed idee te zijn. Tientallen kinderen maken nog meer pomponnetjes.

Het is maar goed dat Anja hulp heeft van haar oudste dochter en schoonzus, want ook aan de info tafel is het druk. Onze roem (ha, ha) blijkt ons vooruitgesneld. Een week eerder was het braderie in Tholen. Daar werd verteld dat de Zeeuwse visserstruien en Tikkeltje Zeeuws op deze markt zullen staan. Een aantal belangstellenden is speciaal voor ons naar Gorishoek gekomen. Niet alleen Nederlandse klanten maar ook Belgische en zelfs Franse.


Pakketjes voor de verkoop hebben we vandaag niet bij ons. We geven info over hoe de visserstruien worden gebreid en de voordelen van continentaal breien. Deze methode wordt ook door ons gedemonstreerd. De meegenomen visitekaartjes zijn in een mum van tijd op. Tjonge, dat hadden we niet verwacht.

Door de grote drukte lukt het ons niet om foto's te maken. Gelukkig hebben we er nog drie 'getrokken' met een smartphone. De dame is in Thoolse streekdracht. Daarvan had elk dorp zijn (haar) variatie.



En... één van de Franse dames heeft een verrassing voor ons. Die verrassing geeft antwoord op iets wat wij al dachten, maar nog niet bevestigd hebben gezien. Met deze cliffhanger sluiten we af.

dinsdag 3 september 2013

Duurzame Markt Tholen

Aanstaande zaterdag, 7 september, is bij de Pannekoekerij op Camping Gorishoek nabij de Oosterschelde op het eiland Tholen de 6e lustrumviering van de natuurvereniging Tholen 'Rubia tinctorum'.

Het thema van deze dag is: Duurzaam. Daar passen de visserstruien natuurlijk uitstekend bij. Als je die draagt kan de verwarming zeker een graadje lager (alhoewel, bij ons is die verwarming al in geen maanden aan geweest).



Wij zijn daar aanwezig tussen 11 en 16 uur. Nu niet om informatie te vragen, maar om die te geven. Toegang is gratis.

zaterdag 31 augustus 2013

Zoektocht in Bresjes vervolg

Drie conclusies kunnen Anja en Stefanie trekken, nadat ze de afgelopen weken zowel de Visserijmusea in Bruinisse als die in Breskens bezochten:

Ten eerste: hoeveel je ook via Internet kunt vinden, het blijkt dat onderzoek het meest oplevert als je persoonlijk op ‘speurderspad’ gaat.
Ten  tweede: musea hebben geen idee wat ze in huis hebben aan – voor ons – interessant onderzoeksmateriaal.
En ten derde: men heeft vaak ook geen enkel idee wáár wij nou eigenlijk precies naar op zoek zijn ;)

Vergeten we bijna een vierde conclusie: dat de mensen van de Zeeuwse musea ongelofelijk vriendelijk en hulpvaardig zijn, en dat geen enkele moeite om ons van dienst te zijn, ze te veel is!

Zo toog Stefanie onlangs naar Bresjes, naar de Visserijfeesten die aldaar gehouden werden. Op het programma die dag staat een bezoek aan het dorp, de haven en het Visserijmuseum. Bovendien wordt op die bewuste zaterdag het nieuwe boek over de visserijgeschiedenis van Frans Meijaard gepresenteerd en na zoveel mailcontact met Frans is het natuurlijk leuk om hem nu eens persoonlijk te ontmoeten.

Het tochtje per fiets en boot van Vlissingen naar Breskens wordt een onvergetelijke ervaring!


En, Stefanie is niet de enige, die het vissersdorpje bezoekt.. de Visserijfeesten worden druk bezocht. Het prachtige weer helpt natuurlijk zeker mee J!


Na een kennismaking met Frans, die het reuze druk heeft met de promotie van zijn boek, gaat het naar het Visserijmuseum. Ook dit museum wordt, zoals zo velen, bemand door vrijwilligers.


Het bezoek aan het museum blijkt een gouden greep. Want ook hier blijken oude foto’s aanwezig te zijn… er is zelfs een heel archief vol, horen we van de voorzitter die toevallig net aanwezig is.

De opvallendste foto die Stefanie in het museum vindt is een foto’s waarop ene Daniel Hoogstad en zijn vrouw staan. Deze Daniel blijkt niet alleen een prachtige zelfgebreide visserstrui te dragen, maar is ook de man die in 1910 voor 1200 gulden de allereerste Bresiaanse hoogaars koopt, de BR1.


Een belangrijk man dus in die tijd. En, kijk eens naar die trui! Het fijne moeten we hier nog nader over uitvinden, maar… een visserstrui is het zeker!
Op een oude foto vinden we nóg een visser ,gekleed in een visserstrui.


Dat biedt perspectief!!


Stefanie en Anja hopen in het najaar opnieuw een bezoek aan Bresjes te brengen. Om verder te speuren naar foto’s van Daniel Hoogstad, en de tot nu toe onbekende visser in het fotoarchief van het museum. En andere vissers uit vroeger tijden natuurlijk, die zelfgebreide truien droegen.

zaterdag 17 augustus 2013

We gingen naar Bru....

Het was even stil bij de visserstruien. Maar dat betekent niet dat Stefanie en Anja stil hebben gezeten. In tegendeel.

Op één van de warmste dagen van het jaar rijden we van de oostkant en van de westkant van Zeeland naar Bruinisse. Anja was daar al eerder, maar toen bleek het museum helaas gesloten.
Het blijkt een gouden greep om op deze zonnige zomerdag het visserijmuseum een bezoek te brengen. Buiten de aanwezige vrijwilligers zijn wij de enige bezoekers. Begrijpelijk, want 'iedereen' zit op het strand óf in de file daar naar toe ;)

We vertellen de reden van onze komst: visserstruien. En daarop klinkt de gebruikelijke reactie: "Nee hoor, die hadden we hier niet."
Sterker nog: "Er was een poosje terug ook al iemand. Die hebben we ook niet kunnen helpen."
Toch houden we vast. Een eerste blik in een vitrine levert namelijk dit op:

Een micro-visserstrui. Helemaal gebreid in tricotsteek, maar wel volgens wat ons bekend is als 'de traditie'.


En.. we vinden er nog twee:
Een zgn. Engelse trui (halsboord en manchetten waren los te koop, want die sleten het hardst). Gekocht in Antwerpen.

Foto: Brusea
En deze: ergens vóór 1996 gebreid door een vrijwilliger. Met plat breiwerk en ingezette mouwen, waarschijnlijk uit het boekje van Henriëtte van der Klift en zeker niet Bru's!


Dan vinden we de schat op zolder: twee foto's met twee verschillende truien. De ene foto plaatsten we al eerder.


Toen vroegen we ons af of de mannen op de foto van Tholen of van Bruinisse waren. Deze dag is echt onze geluksdag. Dirk van Duivendijk (van de werf in Bruinisse) is aanwezig. Hij weet te vertellen dat alle mannen op de foto van Bru komen. Bovendien heeft hij van dat moment meer foto's thuis en van betere kwaliteit. We worden uitgenodigd en dit najaar gaan we Dirk bezoeken.

De andere foto staat achter in een vitrine. Vraag is: waar is het en wie staan er op. Er is enige discussie of de foto in Buinisse of misschien in Antwerpen is gemaakt. Wij vragen ons af wanneer de vitrine een keer wordt leeg gemaakt. Dan komen we graag terug om de foto van dichtbij te bekijken.


Tot onze grote verbazing staat er 10 minuten later een meneer met gereedschap in het museum. Hij komt de vitrine open maken om de foto er voor ons uit te halen. Wat geweldig!! En wat we al hopen: op de achterkant staat waar de foto is gemaakt en wie er op staan.


Ons vermoeden dat ook een plaats als Bruinisse in het bezit was van 'eigen' truien is bevestigd.

Lieve vrijwilligers van Brusea: dank jullie wel voor de hulp! We zijn er enorm blij mee!!