Meebreimiddag Zeeuwse Deken in Arnemuiden en update boek Truien bij de Vleet

Er zijn zo veel dingen die tegelijk 'lopen' dat we de zaken nog graag een keer op een rij zetten:

Aanstaande zaterdag, 16 mei, is de Zeeuwse Mee Brei Deken-middag van 13.00 tot 16.00 uur. We hebben al heel wat aanmeldingen binnen, maar hoe meer zielen hoe meer vreugd. Aanmelden kan nog steeds via e-mail en zo maar binnen lopen mag natuurlijk ook.
Het adres: Atelier Jaffari, Markt 1 in Arnemuiden.

Op deze zaterdag viert de Stichting Behoud Hoogaars haar jubileum en wordt hun laatst gerestaureerde schip te water gelaten. Verder is Museum Arnemuiden 's middags geopend. Zij hebben twee authentieke, handgebreide visserstruien in hun collectie,

Het patroon van de Zeeuwse Meebrei Deken is nog tot 01 juli via Tikkeltje Zeeuws te koop. Daarna is het patroon alleen nog via Ravelry verkrijgbaar.

Verder raakt het boek over Zeeuwse visserstruien:

in een vergevorderd stadium. We verwachten het boek half juni van de drukker te ontvangen. Inmiddels is de tekst voor de achterflap geschreven door onze redacteur Paul Vader. Die tekst willen we graag met jullie delen:

Had elke vissersplaats in Zeeland in het verleden zijn eigen specifieke trui, zoals in de rest van Nederland? En waarom zijn er dan maar een paar patronen bekend, terwijl er tientallen vissersplaatsen zijn geweest? Klopt het verhaal dat verdronken vissers geïdentificeerd konden worden aan hun trui? De schrijfsters van het boek Truien bij de vleet besluiten deze vragen tot op de bodem uit te zoeken.

Het verhaal begint met een ontmoeting aan de keukentafel van een buurvrouw. Dit levert meteen de eerste originele visserstrui op. De zoektocht die hierop volgt, voert langs alle (voormalige) vissersplaatsen van Zeeland, met uitstapjes naar Schotland en Engeland. Krakende trappen leiden naar snikhete zolders van de vele streekmusea die worden bezocht. Vitrines worden opengeschroefd en de opgediepte foto’s van vissers in hun truien worden minutieus met een loep onderzocht. Als het patroon van de trui zich niet meteen prijsgeeft, breien de onderzoeksters net zolang tot ze het hebben ontrafeld. Ze duiken in de geschiedenis van de vissersfamilies en spreken met de mannen en vrouwen die de tijd van dit handgebreide werkgoed nog hebben meegemaakt.

Dit boek geeft een beschrijving van de zoektocht, afgewisseld met informatie over de Zeeuwse visserij in de jaren 1880 tot 1955. Het vaak harde bestaan van de vissers en hun families wordt letterlijk hoorbaar in de citaten van de ooggetuigen. Het resultaat van dit meerjarige onderzoek zijn vijfentwintig truien die met behulp van de patroonbeschrijvingen aan het eind van het boek nagebreid kunnen worden.

Want naast een zoektocht naar dit bijna vergeten Zeeuws-cultureel erfgoed, is dit ook nog ‘gewoon’ een breiboek, waarmee de breister, van beginnend tot ervaren, deze prachtige patronen weer tot leven kan wekken.